2011
Loodsenkamp
Strijd tegen het water!
Woensdag 13 juli
Jorn
Wij, de loodschen, hebben ons plekkie wel gevonden. We zitten op dit moment ergens aan de Hollandsche IJssel tussen Montfort en IJsselstein. We liggen onder een brug en hebben daar onze twee geliefde tenten opgezet: De Vandeburg en de Vandeburg Junior (let op de Engelse uitspraak), vernoemd naar donateur van de eerste tent Jeroen van der Berg.
Waarom liggen wij hier onder een brug? We zijn dit jaar weer eens, voor de verandering, op loodschenkamp en dat betekent eigenlijk gewoon zonder al teveel voorbereiding gaan varen zonder te weten wat de bestemming zal zijn. Een echt (scouting) avontuur met de 802 (inclusief nog twee andere boten), en 11 loodschen die er heel veel zin in hebben. Loodschen Bob, Eva, Inge, Renske, Jim, Asu Matthijs, Vincent, Stephan, Ties en Jorn zijn vanmorgen rond 9.30 allemaal in de museumhaven ingestapt om zo via Mallegatsluis en Waaiersluis de koers richting Utrecht te zetten.
Met de boten helemaal volgepakt met boodschappen, PB (persoonlijke bagage), gasflessen, frituurpan, -vet en –voedsel, bakskisten en nog veel meer hebben we vandaag al het nodige meegemaakt. Zo begon het met het ***weer van deze dag. We hebben de hele dag niets anders als miezerwolken gezien. Maar er waren ook grappige dingen zoals auto’s die de fietsen op hun fietsenrek verliezen, boze brugwachters die ondanks zelfgesneden klomp geen geld krijgen en tenslotte een Chinese snackbar waar ze nog in guldens denken.
Allemaal leuk en aardig er moet natuurlijk ook gevaren worden langs Gouda, Goverwelle, Haastrecht, Hekendorp, Oudewater en Montfort op een steeds smaller wordende Hollandsche IJssel. Toen we rond 15.00 uur zat werden hebben we de eerste de beste brug opgezet en zijn we eronder gaan staan. Lekker droog maar wel één groot windgat. Toch is het ons gelukt de sfeer erin te krijgen, we hebben zelfs een lekker bordje Spaghetti gegeten, inclusief toetje.
En verder … doen we wat loodschen behoren te doen, we hebben voor vandaag onze hangplek onder een brug gevonden. ’t Landje eat your heart out. We zien wel wat de dag van morgen ons brengt.
Donderdag 14 juli
Jorn
9.00 wakker, zo vroeg? Ja, zo vroeg inderdaad . Dat krijg je ervan als je al rond middernacht naar bed gaat. Het was toch een beetje nat en koud onder ‘onze’ brug en er lagen warme bedjes op ons te wachten.
Wakker worden door het oneindige getik op het tentdoek van zowel de VDB en de Junior. Wat we niet gehoopt hadden komt helaas toch uit, een donkere lucht waar als een douche water uit valt. Het regent heel hard en heel veel. We blijven tot 13.00 uur in de tent liggen, af en toe eruit voor een plasje maar dan snel weer terug naar de warme tent. Tenminste … over droge tenten konden we toen al niet meer spreken. Het hele bed van Ties in de VDB was natgeregend en ook in de Junior kwam met enige regelmaat een paar druppels naar beneden.
Ondanks het weer moest er toch geshopt worden. Secretaris K en Voorzitter B namen de benenwagen naar de bushalte om met de bus het centrum van Montfort te bereiken. Daar enig voedsel naar binnen gewerkt en gekeken naar waar we ons zoal naartoe konden gaan bewegen op vrijdag, de enige dag die droog zou gaan verlopen volgens de geraadpleegde bronnen. Daarna koers gezet richting de Albert Heijn voor brood, beleg en frituur. Nou was dat laatste eigenlijk niet meer nodig aangezien Jorn en Matthijs alle kokoscake van de proeverij in de AH al geproefd hadden. Na nog wat bekenden te hebben gespot weer naar buiten in de regen met aan de ene arm wat limonade, en aan de andere wat chips.
Busje gepakt en terug naar de brug waar een paar gasten even naar Gouda waren om tenten te halen. De VDB was inmiddels door de harde wind helemaal doorgescheurd, vandaar dat dit de kooktent werd. Daarna spelletjes gedaan in de Junior die ook een openstaande douche aan het worden was. Een paar matjes verplaatst, dicht tegen elkaar aangekropen en wederom met getik naar bed.
Vrijdag 15 juli
iedereen een beetje
Om 9.00 wekkertje gezet om een koers te zetten die we oorspronkelijk niet van plan waren, namelijk naar Gouda. We hebben alle mogelijk voorspellingen gecheckt en wat blijkt. Vandaag is het mooi, maar daarna wordt het weer even erg als gisteren. Aangezien onze twee koepeltjes en de Junior (die inmiddels geen ouder broertje meer had) nog een paar dagen regen niet zullen overleven, en het alles niet leuker maakt, hebben we besloten om terug naar Gouda te gaan. Niet om kamp af te sluiten, maar groots te kunnen voortzetten met ’t Landje als thuisbasis. Zo gaan we vannacht stappen in Utrecht, gaan we nog zwemmen in een zwembad, en zandkastelen bouwen op ’t strand. En als het echt nog mooi wordt kunnen we laltijd nog met de boten naar Alphen of Woerden.
Maar dat is nog niet zover. Alle spullen zijn uitgeladen en de sluiswachter op z’n scooter is weer terug, en wij … wij zitten op ’t Landje. Genietend van een heerlijk Burritosdiner, niet zomaar aan tafel, maar op ’t weiland naast ’t Landje. Waarom? Om de kampsfeer er een beetje in te houden. Verder zijn we druk aan ’t plannen gegaan, wat die planning ons zal brengen … Wordt vervolgd!
Zaterdag 16 juli
iedereen een beetje
Laat wakker vanwege de late uurtjes aan een laat kampvuur. Eerste opvallendheid: waar is Matthijs, die blijkt boven te liggen. Dit was niet de afspraak en hij wordt rijkelijk beloond met zijn straf.
Gisteravond veel plannen gesmeden voor de rest van ons kamp, we zijn immers pas een paar dagen op loodschenkamp. Onze vriend Bob bracht ons indirect op een idee. Hij heeft namelijk thuis een op hout gestookte HotTub. Dat wilden wij ook wel en iemand kwam op het geniale idee om er zelf één te bouwen. Daar zijn we die middag aan begonnen. Het kleine bootje werd naast het gebouw gerold, deze zou met een zeiltje erin dienen als bad. Dan vraag twee: hoe krijgen we warm water in dat koude bad? Warm water uit de kraan zou te omslachtig zijn en te duur. Dus werd er een systeem bedacht waarbij er via een kampvuur water verwarmd zou worden. Er werd een systeem van slangen en oude tentpalen als buizen in elkaar gezet. Door hier water doorheen te laten lopen als het geraamte op het vuur ligt zou het warm water worden.
Eerst lekte het heel veel, maar na een aantal reparaties en verbeteringen kwam er daadwerkelijk warm water uit in het bad. Snel ging het zeker niet, er moest namelijk ook steeds hout bij om het warm te houden en daarnaast regende het ook nog de hele dag.
Toen de dames terug waren van het boodschappen doen was het wel gelukt, er zaten een aantal gasten in onze eigen HotTub.
Een ander loodschenplan was het maken van een originele kapsalon (kebab, patat, komkommer, tomaat, ui, sla en heel veel knoflooksaus) Iedereen begon te snijden en te bakken en enige tijd later hadden we ons plan uitgevoerd. Een echte 802-kapsalon die ook nog eens lekker was, BAM!
Uiteraard afgewassen, want er stond nog meer op het programma. Al heel het kamp hadden we het plan om naar de nieuwe film van Harry Potter te gaan. Aangezien dit deel twee was, moesten we eerst deel 1 kijken. Jules, het broertje van Matthijs, kwam hem in de regen brengen. WAT EEN HELD! Hij ging terug met een dansende vincent in zijn hoofd en een stuk Kapsalon in zijn maag. Harry Potter werd in bioscoopstand bekeken met bierkratten onder de bank. Daarna was het bedtijd, tenminste … niet voor degenen die nog een aflevering van Tunderbirds gingen kijken
Zondag 17 juli
Jorn
Ja hoor, wat een fantastische dag. Het regent nog steeds erg veel, maar soms schijnt de zon. Zeker voor de loodschen. Ze staan op station Gouda Goverwelle, kaartjes zijn net aangeschaft voor een fantastische treinrit. Bestemming Amsterdam Centraal, we binden er geen doekjes om, we gaan onze hoofdstad een beetje onveiliger maar ook gezelliger maken.
Met de benenwagen via stationsplein, damrak, dam, rokin, muntplein en vijzelstraat kwamen we uit bij Pathé de Munt. Daar hebben we snel kaartjes gekocht voor een fantastische 3D film, en ja jullie raden het al: Harry Potter deel 2!!! Daarna heerlijk een biertent opgezocht waar we ook nog even lekker het slot van de Tour de France etappe konden bekijken waarin Marc Cavendish uiteraard weer de sprint won.
Omdat de film ook binnen een paar uur zou beginnen zijn we heerlijk gaan eten in ’t Gasthuys, een lokaal restaurant dat Jorn wist te vinden omdat hij studeert in Amsterdam. We kregen zelfs nog 10 procent korting op de totaalprijs vanwege onze studentenuitstraling.
Tenslotte snel naar De Munt om popcorn en limonade te halen. Voor we het wisten zaten we weer midden in het verhaal. Behalve Vincent, die moest natuurlijk weer naar de WC tijdens de film. Toen hij terug kwam kon hij zijn plek niet vinden en zag hij een doodgewone filmbezoekster aan voor iemand van ons, hij stond beneden terwijl wij boven zaten. Dat was bijzonder grappig, overigens was het zeer luidruchtig in de zaal met openploppende bierflesjes. Geen idee hoe dat kwam…
Toen de film voorbij was, bleek het al aardig laat te zijn. Dat werd rennen naar Centraal Station. Hartstikke leuk hoor, maar niet als Matthijs en anderen in de plassen gaan springen. Een paar minuten later, en vele zweetdruppels rijker, zaten we in de trein uit te hijgen. Daarna nog boven gezeten op ’t Landje, Het was een Toffe dag en Toffe avond.
Maandag 18 juli
Jim en Asu
Dit verhaal is geschreven door Jim en Asu, en niet op waarheid berust!
Al heel vroeg ging de weker, wel al om negen uur zodat we op tijd in het zwembad waren, maar iedereen bleef liggen, behalve Jim en natuurlijk Asu. Dus wij dachten, we bakken eieren voor de rest en dus lekker ontbijten op bed (wat zijn wij toch super lief). Toen iedereen eindelijk uit zijn bed was deden Asu en Jim nog snel de afwas en de WC schoon maken. We pakten onze spullen en gingen naar het station lopen en Asu en Jim droegen alle tassen. Toen we bij het station waren moesten we nog even wachten op de trein, want die had weer eens vertraging
Toen kwam de trein en ja hoor helemaal vol. Naja, bijna dan. Er waren nog 9 plakken, dus Jim en Asu moesten maar weer staan in de trein met alle rugzakken. We kwamen aan in Zoetermeer maar moesten nog een stuk lopen, Mattie zocht met z’n telefoon de route naar het zwembad. Iedereen ging daar gelijk zitten op de stoelen in het zwembad. Jim en Asu gingen in de lange rij staan wachten tot we aan de beurt waren. Toen hebben ze ook nog eens voor iedereen betaald.
We gingen ons omkleden en er waren nog negen hokjes dus Jim en Asu moesten zich buiten de hokjes omkleden. Toen gingen we het zwembad in en we begroeten de badmeesters en iedereen ging zwemmen behalve Jim en Asu die zochten naar een plek voor onze spullen. Nadat wij een plek hadden gevonden gingen wij ook lekker zwemmen en er was een hele leuke glijbaan waar we met z’n allen af gingen en ze zeiden er niks van dus wij elke keer naar beneden. We waren de glijbaan wel zat dus gingen we naar buiten, het was lekker fris dat zag je aan alles. We gingen snel weer naar binnen en iedereen had honger gekregen dus Jim en Asu moesten eten halen. Toen we allemaal hadden gegeten gingen we nog maar een keer glijden met zijn allen doen de badjuf vertelde dat we allemaal bij haar moesten komen. Iedereen vluchtte behalve Jim en Asu, die liepen naar de badjuf om sorry te zeggen. Ze zei toen ‘zagbie’ tegen ons. We moesten normaal doen anders mochten we een jaar niet komen en we mochten niet meer glijden. En toen dachten we dat we beter weer terug konden gaan. We waren allemaal moe dus we pakten nu de bus. Maar de bus had maar negen plaatsen dus Jim en Asu moesten lopen, we liepen gelukkig wel in één keer goed. Toen we op het station waren stonden de anderen al te wachten.
Ze waren boos dat het zo lang duurde maar wij konden niet harder lopen. Toen zaten we in de trein terug. We gingen met z’n allen boodschappen doen en Asu en Jim moesten al het bier dragen en de kar duwen. Toen we klaar waren met boodschappen gingen we terug naar het Landje lopen. Drie maal raden wie alles moesten dragen. Iedereen ging snel op zijn bed liggen behalve Jim en Asu want die gingen koken. We aten broodje hamburger. Het was super lekker en na het eten deden Jim en Asu de afwas
Dinsdag 19 juli
Na een korte nacht werden de loodschen laat wakker, het was inmiddels 13.00 uur en we wilden gaan zeilen. Helaas kwam dit er niet van, we hadden namelijk een ander plan. Om het kampgevoel vast te houden gingen we met de boot boodschappen doen in Reeuwijk. Het was bijzonder genoeg eens droog en we gingen op pad.
Niet vergetend dat Stephan rond middernacht volwassen zou worden, dit kwam doordat hij constant vroeg hoeveel uur het nog zou duren tot zijn verjaardag, waren we ook druk aan het denken wat hem te schenken voor zijn verjaardag. Eerst naar de C1000 waar we besloten pannenkoeken te gaan bakken. Ook werden er watermeloen en brood gekocht. Allemaal belangrijke lekkernijen voor Loodschen als wij.
Het cadeau was inmiddels ook gekocht en we moesten maar eens gaan opruimen. Onze vriend en loodschenbegeleider Ralph kwam samen met zijn vriendin Fleur eten. De pannenkoeken werden door Team Rood (rode lintjes) en Team Geel (gele lintjes) gebakken en waren allemaal heerlijk.
Toen moesten de jongens het water op, Ralph moest en zou in zwembroek achter de 802 gaan wakeboarden. Zo gezegd zo gedaan. Hij had het even zwaar maar liet zich niet kennen. Ondertussen hadden de anderen Party&Co Junior klaargezet voor een echte spelletjesavond
Woensdag 20 juli
Bob
Het is alweer woensdag en dus de hoogste tijd om Stephans verjaardag te vieren en richting Alphen te gaan varen voor de traditionele stafdag. Deze dag begon vroeg (voor veel loodsen te vroeg alleen). De wekkers stonden namelijk om 8 uur al onze nachtrust te verstoren. Toen iedereen dit uiteindelijk zat werd besloten we de wekkers maar uit te zetten en nog even te snoozen tot we er echt uit moesten. Tijd om te ontbijten hadden we echter niet meer omdat de sluis al om kwart voor tien ging en we dus als een malle alle pb en overige spullen moesten inladen en vertrekken.
Dit hele ritueel duurde toch nog best lang, en zo kwamen we precies kwart voor tien de sluis binnenvaren. (loodsentijd) Na nog wat pogingen om de sluiswachtenares om te krijgen dat een sleep 1 boot is (die alweer tevergeefs waren) konden we verder door gouda. De eerste bestemming was het huis van Ralph onze loodsenbegeleider. Hier hebben we het een en ander bepraat en zijn vervolgens nadat Asu en Renske aanwezig waren verder gevaren richting de eindbestemming. Alles liep voorspoedig. (maarja, wat verwacht je anders met zo'n goede kapitein^^) tot het begon te regenen. Eerst zachtjes, daarna hoosde het.. Het kwam erop neer dat alles drijfnat was en ons goede humeur verregende. Maar: we bleven lachen.
Na ongeveer drie kwartier was het weer droog en begon de zon weer te shinen. Om 5 uur passeerden we Alphen. We legden de boten op creatieve manieren aan in het centrum en besloten boodschappen te gaan doen. Stephan en Bob gingen opzoek naar een appeltheek om een medicijn te halen tegen de kloofjes tussen de tenen van Stephan (die zelfs de verkoper niet wilde zien). Hierna besloten we een taart te halen en een kleinigheidje in een drankwinkel. Toen we weer bij de boten aankwamen was de rest er nog niet. Zodoende belandden wij op een terrasje. Na een tijdje kwamen de anderen aanlopen en schoven bij ons aan. Na een kleine koele versnapering hebben weggeslobberd hebben we snel de boodschappen in de boten geladen. Toen we wilden vertrekken kreeg Jorn een telefoontje met een vervelende mededeling. De verhuurder van het scoutinggebouw in Alphen aan de Rijn bleek nog onderweg te zijn en kon dus de sleutel nog niet overhandigen voor half 9.
Loodsen zijn tot alles toe in staat en besloten dus maar uit eten te gaan bij de beste pizzeria van Alphen. Deze bleek natuurlijk gesloten te zijn en dus belandde we in restaurant “de gelaarsde kat”. Het zag er gezellig uit en de sfeer zat er goed in. We namen stokbrood vooraf en bestelden gerechten van het hoofdmenu. Het was best te eten, alleen mistten sommigen iets; smaak.. Maarja, dat mocht de pret niet drukken. Dat deed de rekening wel! We besloten terug te gaan naar de boten en naar het scoutinggebouw te varen. Toen we eenmaal bij de boten kwamen zagen we al gauw dat er wat mis was. Er waren twee kratten sap en een shirt gestolen. Bij de loodsen levert dit pijn op in de tere loodsenzieltjes op zoals iedereen wel kan begrijpen. Sommigen hebben er waarschijnlijk ook nog wel een traantje om gelaten. Een aantal zijn uit woede nog gaan zoeken in de omgeving, maar het was tevergeefs..
We zijn toen zo snel mogelijk naar het scoutinggebouw gevaren om daar alles in orde te maken. Matthijs was hier al met de fiets heengereden om de deur vast open te doen. Snel hebben we alle spullen uit de boten gehaald en het gebouw verkend. De een na de andere genodigde kwam ons gezelschap brengen en zo kon deze gezellige avond verder gaan. Zo werd er een kampvuur gemaakt, de vetput aangeslingerd en liet iedereen zich langzaam voldruppelen. Toen iedereen moe was en de genodigde staf besloot naar huis te gaan ruimden we alles op en gingen lekker slappen. Op een paar loodsen na dan. Die bleven nog even in de stafloodsenkamer napraten en kaarten.
Donderdag 21 juli
Bob
De volgende ochtend was het een kwestie om zo gauw mogelijk alles op te ruimen en ons vaarklaar te maken. Het was rond 1 uur toen we wegvoeren. De laatste sluis naar Reeuwijk ging om 4 uur en zo hebben we flink moeten doorvaren. Alles ging volgens schema en zo hadden we nog genoeg tijd om even snel een vette bek uit de Mac te halen. Toen de sluiswachtenares, al moeilijk kijkend, de bruggen en sluizen opende voeren we al snel weer in de Breevaart. We moesten even wachten op een aantal loodsen die even boodschappen waren gaan doen bij de MCD en zo voeren we rond 5 uur het slootje binnen. De boten werden weer uitgeladen en zat iedereen even bij te komen.
Nja, niet iedereen. Namelijk zagbie Stephan, zagbie Asu en zagbie Bob zijn die avond nog even gaan wakeboarden achter de 802. Met wat nieuwe technieken bleek dit steeds beter te gaan en zo konden ze zelfs een rondje maken zonder te vallen of te zinken. Bij terugkomst stond het eten al op ons te wachten. Een hele andere soort maaltijd dan dat we de vorige dagen hadden gehad. Namelijk: witte bonen in tomatensaus (zagbie Jim zijn keuze…), sperziebonen, aardappelen (ja inderdaad, dit keer niet uit de vetput!!!!) en een lekker schnitzeltje. Deze maaltijd smaakte iedereen prima en zo kon de afwas beginnen. Toen zagbie Jorn, zagbie Eva en zagbie Bob klaar waren met de afwas was de keuken aan de beurt om een beetje kuis en fris te worden. Met de afzuigkap waren we minder vrolijk.. Deze was echt vreselijk ranzig!! Maar deze schoonmaakploeg heeft hem na uren poetsen weer laten glimmen, en nog mooier; Hij zuigt weer!!! Hierna werd er nog even gewakeboard en vervolgens ging iedereen zich klaarmaken voor het uitgaan. Volgens de planning zouden we namelijk de stad Gouda onveilig gaan maken.
Rond half 12 vertrokken we richting het station met onderweg natuurlijk de benodige koele versnaperingen en palmbomen om naar de stad te rijden per trein (want te veel lopen is slecht voor je stoelgang ofzo). Toen we aankwamen zijn we gelijk richting de stamkroeg, voor sommigen onder ons, gegaan (iets van Goudse glas ofzo?..). Toen we langs grand cafe “central” liepen zagen we ineens Koen v/d Berg zitten met een date. Hij was verrast om ons te zien en wilde graag met ons mee feesten.
In polonaise liepen we het Goudse Glas binnen en veranderde gelijk de muzieksoort in Nederlandstalig en de stemming van eigenaar Dennis. Vanaf toen ging de avond echt beginnen en genoot iedereen van de muziek van onder andere Frans Duijts, Jannes, Stef Ekkels, het feestteam, Acda en de Munnik en ga zo maar door. Ineens kwamen Jeroen met een vriend en Jasper mee genieten van de sfeer. Deze geweldige avond werd afgesloten door “het regend zonnestralen” en zo vertrokken de loodsen weer richting het landje. Sommige moe, andere nog in feeststemming en weer andere hadden last van duizeligheid. Eind goed al goed ging iedereen lekker slapen en droomde iedereen over zagbies en Nederlandse zangers. Ofnie?!
Wij hadden echt een TOPKAMP! Of Nie!!!
