2000
Zomerkamp verkenners
'de Timebandit'
Vrijdag, 7 juli 2000
8:00 uur, de bel gaat en slaperig bedenk ik me dat het niet handig was van me om met Jeroen, één van de andere COD-leden (Corps Ondersteunende Diensten) zo vroeg af te spreken. De avond ervoor hebben een groot deel van de stafleden de boten klaar gemaakt voor transport en de laatste kisten ingepakt. Na het tewaterlaten van de onze nieuwe boot, welke als zeilnummer 1470 heeft, moest ook deze nog zeilklaar gemaakt worden, vandaar dat het zo laat werd. Goed, Jeroen komt samen met me de boodschappenlijst samenstellen die we straks naar de supermarkt in Roermond moeten faxen, zodat we zaterdag over voldoende voorraad kunnen beschikken. Na het faxen samen de deur uit om verdere boodschappen te doen en deze op het landje te zetten. Daar zijn de andere stafleden al aan de slag om de boten in te laden en om te varen voor transport. Net als vorig jaar gaan we loei ver weg en is het vervoer dus per vrachtwagen.
Om half 8 wordt ik door Sebastiaan, het andere COD-lid, opgehaald om met de ramen open luid René Froger uit de speakers schallend naar het landje te rijden om daar de plunje en wat boodschappen op te halen. Uiteraard ben ik nog niet klaar en moet Sebas effe op me wachten. Na het inladen naar de inlaadplaats van de boten gegaan, waar het niet allemaal zo snel verliep als verwacht. Onderweg werd de voorruit van Sebas' bus nog even volgescheten door een reiger met diarree. Erg lastig als je ruitenwisservloeistof op is, maar met een emmer water erover heen gooien en de wissers aan, wil het ook wel lukken. Na het laden van de boten, Guus (slepertje) en alle masten, riemen en tuigen, zijn Sebas en ik vast gaan rijden, om vervolgens bij Geldermalsen per mobiel het bericht te krijgen dat de vrachtwagen opnieuw geladen moest worden, aangezien deze de bocht niet kon maken. De oplegger werd achtergelaten in Reeuwijk en de Guus en de riemen werden op het terrein van Milieutec in Nieuwerbrug overgeladen in een vrachtwagen met een kleinere bak. Het polyesther bootje en de masten moesten echter wachten tot morgen om ook vervoerd te kunnen worden. Vervolgens weer terug naar Reeuwijk naar de oplegger om dan eindelijk om ongeveer 00:30 richting Roermond te gaan rijden. De COD was ondertussen al op het kampterrein aangekomen. De eerste indruk was goed, mooi gebouw, 2 grote loodsen erbij en voldoende slaapplaats erbij. Het terrein erbij is echter erg klein en de tenten van de Wilde Vaert kunnen er net staan. Wel mooi vlak aan de maas gelegen, dus boten dichtbij. Tenminste mochten ze ooit nog aankomen.......
Nadat de bus was uitgeladen bedachten we ons dat het toch nog wel even
( ongeveer 2,5 uur) zou duren voordat er ook maar een boot in Roermond
zou zijn. Helaas zat alles, ja echt alles, in de boten. Dus wij Roermond
in voor een beetje gezelligheid. 
Nou
echt niets te vinden dat nog open was om 1:30. Ineens liepen we een aardige
dame tegen het lijf die ons wel op sleeptouw wilde nemen naar een gezellige
kroeg. Een straat verder kwamen we haar zingende man en zo mogelijk nog
erger lallende vriend uit Amsterdam tegen. Sebas en ik keken elkaar veelbetekend
aan en wachten op de dingen die komen zouden. 't Brunke (de bron) was
ons doel, een klein cafeetje waarvan onze eerste indruk was dat het een
foute club was, waar een DJ was die middenin een nummer de plaat eraf
trok en zomaar midden in een ander nummer de volgende plaat startte. Middenin
deze toko stond een gemetselde put waarin door glas een bron met zeer
helder water te zien was. Na een tijdje van vermaak, kwamen Els, Iwan,
Frerik, Paul en Martijn ook hierheen. Ze hadden de bus stomtoevallig in
Roermond zien staan en waren aan het rondlopen toen Sebas die net even
buiten was ze tegen het lijf liep (of werd er gebeld). Na daar een uurtje
vertoefd te hebben kwam de vrachtwagen met de boten rond half vier (!)
met daarin Leen en onze vrachtwagenchauffeur Hans Roermond inrijden. Wel
een machtig gezicht hoor. Plaatsje gezocht om deze voor een nachtje geparkeerd
achter te laten. Balen dat ook het gezelligheids- en ontbijtspul in de,
hoe kan het ook anders, onderste boot zat. Met moeite kon er nog wat uit
gehaald worden. Om half 5 konden we eindelijk doodvermoeid in onze slaapzakjes
duiken.
Volgende ochtend errug vroeg opgestaan. Er moest nl nog een ploeg terug om de overige 2 boten met een andere vrachtwagen terug te halen en de masten e.d. op te halen. Even snel heen en weer geweest voor ontbijtspul bij de supermarkt, om daarna met kleine oogjes en grote wallen te ontbijten. Na het zoeken van een goede plaats om de boten middenin Roermond te lossen, naar de supermarkt geweest om de bestelling te halen. Bij terugkomst waren alle kinderen er al, het kamp was begonnen.......
Dennis
Zaterdag, 8 juli 2000
De eerste dag van wat een mooi kamp beloofd te worden.9.00 u verzamelen bij The Hill, om om 9.30 u weg te kunnen rijden. Iedereen had een plekje gevonden en de stemming zat er al weer in. Helaas onderweg al de eerste regendruppels gepakt.
In Roermond aangekomen, het kampterrein verkennen, die voor sommigen een heel andere indruk maakten. Voor het eerst sinds eeuwen in gebouwtje vertoeven, dat zal wennen zijn. Maar wel een lekker wc-tje erbij. Niet boven een emmertje hangen dus.
Verder beschikken we nog over een tweetal loodsen, waarvan de ene gelijk al dienst deed als 'Grote tent', en de ander volgestopt werd met het weinige materiaal dat we meegenomen hadden. Op een onverwachts moment was er nog een accident met een gasfles, waardoor de plaatselijke brandweer ons gelijk een bezoekje moest doen. Niks ernstigs verder, maar ze vonden het leuk om gelijk met een brandweerauto met een aantal man langs te komen.
Toen
de tweede lading boten gearriveerd was konden de boten opgetuigd worden.
Daarna was het alweer tijd om te eten. Spinazie met banaan, kaas en aardappelpuree,
die onze C(orps) O(ndersteunende) D(iensten) (Dennis, Jeroen en Ep) weer
lekker voor ons klaargemaakt had. Na onze buikjes rondgegeten te hebben zijn we in onze bootjes gestapt om de eerste sprong in de Maas te wagen.
Dit viel nogal tegen, aangezien er best nog wel een sterke stroming stond. Opnieuw wennen dus.
Teruggekomen op de kant, werden de verkenners naar de 'Grote tent' geloodst. Vadertje Tijd zat hier te wachten, hij vertelde een verhaal over de tijd, die beheerd wordt door de 'grote zandloper'. Hij kon nog niet eens zijn verhaal afmaken, of hij werd al neergeslagen door een Time Bandit, die ook de zandloper meenam. Hij rende snel weg, en op dat moment kwamen er allemaal verschillende mensen binnen. Een nette madame uit 1924, een discoganger uit 1982, een maffiabaas uit 1955, een gabber uit het jaar 1997 en een hippie zo weggerukt van de modderbaan bij Woodstock. Allemaal natuurlijk erg in de war over de situatie waarin ze terechtgekomen waren. Ze hielpen Vadertje Tijd overeind, die toen pas echt zijn verhaal kon doen. De zandloper was dus gejat! En nu liepen alle tijden door elkaar heen! Dat kan nooit lang goed gaan. De zandloper moet dus teruggezocht worden, een goede opgave voor de verkenners, de nieuwe Time Cops. 's Ochtends moeten de Time Cops een code kraken om via de tijdsluis toegang te krijgen tot de tijd, waar ze minuten kunnen verdienen, om aan het einde van het kamp tijd te hebben om de Time Bandit te pakken, zodat alle tijd weer tijdig op zijn plaats zal vallen.
Iedere bak kreeg een tijdreiziger aan zich gekoppeld om samen met diegene door de tijd te kunnen sliden. Dat wordt nog een flinke opgave, tijd dus om van een goede nachtrust te genieten om de volgende dag alvast de eerste minuten te kunnen vergaren. Lekker slapen dus!
Saskia
Zaterdag
Rond negen uur kwamen de eerste kinderen met ouders aan.
Om ongeveer half tien gingen we weg.
Het duurde een lange tijd voordat we er waren.
Toen we aan kwamen zagen we dat het gebouw van de st. franciscus groep
midden in een woonwijk stond.
het gebouw lag ook dicht bij de maas.
de boten werden hier in roermond gebracht in een erg grootte vrachtwagen
het was niet echt prachtig weer maar gellukig regende het niet
we hebben die middag niet veel gedaan
die avond aten we spinazie met aardappelpuure
daarna gingen we zeilen,maar er stond weinig wind en er was een sterke
stroming daardoor ging het zeilen niet zo goed.
1470
Zondag, 9 juli 2000
We werden zondag wakker en daarna gingen we ontbijtten er waren veel
lekkerre dingen zoals beschuit en crakers.
We gingen daarna weer zeilen alleen stond er veel meer wind en we deden
een speurtocht.
Maar na een tijdje ging het regennen en het werd heel koud.
Bij de eerste post gingen we aanleggen maar dat ging moeilijk met zoveel
wind en iedereen had het heel koud.
dus we besloten terug te gaan naar het gebouw, en omdat het regende gingen
we naar binnen en kregen we uitleg over het zeilen van Leen.
De leiding wou eerst weer gaan zeilen maar de kinderen hadden geen zin
dus we gingen maar lezen en spelletjes doen.
Die avond aten we macaroni.
Na het eten gingen we een paar oefeningen doen voor het roeien omdat dat
die middag ook niet goed ging.
Na de oefeningen gingen we echt roeien.
We moesten langs de posten die we eigenlijk die middag zouden doen.
Rick en Tobias
Maandag, 10 juli 2000
Ontgroening
We
werden eerst geblinddoekt,daarna werden we in de loods gebracht.We moesten
een baan lopen,een lastige . Als eerste moesten we door een tunnel en
door middel van een touw te volgen. Daarna moesten we op een glijbaan
klimmen en de weer afglijden. We moesten ook door een schaar heen en onder
en over een tafel heen. Toen we dat gedaan hadden moesten we door een
basket heen en daarna moesten we op een doft gaan staan en die werd opgetild
en bewogen. Daarna moesten we gaan liggen en wachten op de rest.
De blindoeken mochten eraf en gingen naar buiten toe. Waar we over een nat zeil heen moesten die op een klein heuveltje lag. Daarna kwam neptunes eraan en we moesten naar hem toe komen waar we zijn voeten moesten kussen. We moesten een hap nemen van een heel vies en heel erg scherp papje. Daarna werden we gedoopt in bad met brood, mostert, curry en water. Toen waren we klaar en echt een verkenner.
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT
Meer Maandag
Dennis
kwam super vroeg (om tien voor negen) om de dienstbak wakker te maken.
Die dienstbak bestond uit: Matthijs Steven en Thomas. ( zij hadden een
zak borrelnootjes van de leiding gepakt).
Toen gingen we eten,we hoefden geen lunchpakketje te maken. Laurens en
jordi (eventueel gordi) kregen een pets tegen hun hoofd van Iwan, want
ze waren irritant zoals gewoonlijk (want dat zijn ze namelijk altijd).ze
zaten te praten onder het minuutje (tien seconden) stilte.
Daarna werden de groentjes ontgroend. Wij (Anne-Fay en Laura) waren de
zeenymfen van NEPTUNES of Poseidon Whatever.
Laura en Anne-Fay, we hebben ook nog gepionierd (even voor de mensen thuis,
sorry maar ik weet niet hoe je dat schrijft) De 1358 had een schommel
gemaakt, de 76 een antieke (+ super gammelle) U.F.O., de 1470 een voetbaldoel
en de 587 een "vurdersstoel" (volgens Jordi). De 587 had by the way ook
nog gewonnen. 's Avonds aten we bami, het was net een hapje deeg, maar
het was wel lekker. Als toetje hadden we vruchtjes in yoghurt, die op
melk leek. Daarna gingen we kaarten maken.
Die mannendeo's ook altijd!!! We hadden gisteravond namelijk een deogevecht.
Thomas spoot met de pleespray in Anne Fay d'r ogen en benen. Daarna dacht
Wendy dat MJ en ik (Laura) gingen zoenen.
Groetjes en kusjes, Laura en Anne Fay
RODDELS:
- Nora en Tim hebben samen wat, binnenkort ontvangt u een trouwkaartje.
- Anne Fay en Martijn van Haasteren hebben een geheime relatie.
- Elmer praat keihard in zijn slaap.
- Laura en MJ zijn samen een knipperlicht.
- MJ doet het ook nog met Jetty, Caroline en Anne Fay.
- Jordi houdt van jongens.
- Neppie (neptunus) is nep.
- Laurens is en vindt iedereen bol.
- Leen zit erg onder de plak bij Els, zie zijn tattoo.
- Wendy heeft een geheime relatie met MJ en met Jordi.
- Jurgen speelt niet langer voor pleeborstel.
- Wilbert Jan heeft een erg strakke broek aan.
- Paul van Bueren is bang voor Laura (logisch).
- Jannie gaat ook met Iwan (hij heeft speciaal een gat in zijn knie gevallen, zodat hij niet mee hoeft op trektocht, maar lekker bij Jannie kan zijn), terwijl ze met Jurk samen woont.
- Dennis huilt in zijn slaap.
Dinsdag, 11 juli 2000
De dropping
We werden op een dinsdag 1 uur wakker gemaakt.We moesten toen plotseling dikke kleren aantrekken. We moesten naar de loods toe en we kregen daar een blinddoek om. We hadden het al door we werden gedropt. We moesten in een auto stappen die ons de stad Roermond uit reed. We werden na een tijdje afgezet in een klein dorpje voorbij Roermond. Ik moest toen met een groepje van zes kinderen de weg terug vinden. Het groepje bestond uit Stef, Aat, Tobias, Tessel, Sahra, en ik zelf. Gelukkig zagen we al gauw een bord waar opstond dat Roermond 3 kilometer ver was. Toen we een paar kilometer verder liepen zagen we weer een bord waar opstond dat Roermond nog steeds 3 kilometer was. We liepen even later naast een snelweg. Toen we een paar kilometer veder hadden gelopen zagen we dat we goed zaten. We liepen over een grote brug dat over de Maas ging. Even later liepen we het centrum van de stad Roermond binnen. De grote kerktoren van de stad sloeg 3 uur. Maar we waren er nog niet want we moesten nog helemaal naar het clubhuis. Het was erg stil in de stad en bij sommige huizen hoorde je honden hard blaffen als we langs hun huis liepen. We kwamen steeds dichter bij.Even later kwamen we aan bij het clubhuis. We kregen toen wat te eten en gingen naar bed. We mochten de volgende ochtend uitslapen tot 12 uur. Die dag kwamen ook onze ouders om ons even te bezoeken.Elmer Verweij
Meer dropping
Goede
morgen mensen in Gouda. Het weer is hier zoals altijd niet geweldig.
Wij hadden dus ook een dropping. We werden gedropt in Stamroy. We kwamen
in het durp politie tegen. Die vroegen wat wij daar om twee uur deden.
Wij zijden dat we gedropt waren. Ze wensten ons veel bol plezier. (ha
ha).we liepen door een dorp waar het hartstikke stil en bol was.
We liepen maar weer verder door het boeren gat. Om drie uur besloten om
maar te gaan slapen, toen we waker werden hadden we het ijskoud, we liepen
half dood verder tot we in een dorp kwamen
Laurens en Ian
En nogmaals De Dropping
We werden gedropt vlak bij het terrein waar we ook zaten tijdens trektocht.
Toen we gedropt waren keken wij waar de zendmast en de kerktoren lagen,
want wij wisten dat het kamphuis er ongeveer tussen lag. We liepen eerst
een heel stuk door een weiland.
Toen na een heel stuk lopen kwamen wij bij het water uit. We liepen langs
het water naar een splitsing. Het hele groepje koos de verkeerde weg op
een na. We volgden hem en kwamen goed uit. Toen kwamen we uit op een weg
die waren we gevolgd. We zagen toen binnen iemand zitten en we belden
aan. Ze wees ons de verkeerde weg maar we waren anders gelopen. Een uur
na dat we gedropt waren, waren we al weer terug. De leiding wou ons nog
een keer droppen maar dat hebben ze niet gedaan.
Steven
Donderdag, 13 juli 2000 en vrijdag 14 juli 2000
Trektocht
Hoi allemaal,
Van donderdag op vrijdag zijn we met de verkenners op trektocht geweest,
Leuk leuk leuk zal je zeggen en dat was het ook wel op een paar puntjes
na:
- we moesten stroomopwaarts de maas over
- we hadden wind tegen
- de wind was veel te hard
- dus moesten we roeien en jagen
- het regende heel veel
- eh het was koud (zien jullie ons al voor je ??? zielig hè?)
Eenmaal aangekomen brak het zonnetje door dus we gingen de boten ombouwen
tot een waterdichte slaapplaats voor die nacht. We moesten zelf koken
en aangezien het rond etenstijd ging regenen bouwden we per bak een kooktentje.
Iedereen regenpak aan, een extra trui en lekker een vuurtje stoken om
ons aan op te warmen en om ons eten op te koken. Ja ja, we moesten zelf
koken en dat is heel aardig gelukt! Lekker gebakken aardappeltjes en allerlei
groenten die we gingen roerbakken. Na het eten (het was toen al laat)
rond het kamp vuur spekkies eten die saskia uitdeelde omdat ze jarig was.
Toen allemaal onze vochtige slaapzak opzoeken en slapen in de boten op
de vlonders. Koud koud koud! Na het spelletje "doen, durven of waarheid"
gespeelt te hebben gingen we slapen en de volgende ochtend gezond weer
op. Nou ja, gezond? De helft is snip verkouden en de andere helft heeft
overal kramp. Dat heeft de leiding met ons goed gemaakt door ons mee te
nemen naar een tropisch zwembad! We hebben wel allemaal een slaaptekort
van hier tot Tokyo, maar da's des te leuker toch?
Hee trouwens, wisten jullie dat:
- Steven en Tessel (broer en zus) echt onwijs goed voor elkaar zorgen.
- Maarten-Jelle niet kan kiezen uit heel veel leuke meisjes
- Het eten lekker is
- Dat al m'n kleren helemaal ranzig zijn?
Maar goed het was de bedoeling dat ik iets over de trektocht schreef
en ik wijk al helemaal van het onderwerp af, dus ik ga maar stoppen.
Maar eerst even een dikke zoen naar huis:
Smak
Liefs Caroline (76)
En nogmaals Trektocht
Vrijdag
gingen we op trektocht. Het duurde heel erg lang voor we er waren. Je
mocht zelf weten bij wie je in de boot sliep. Ik sliep bij Anne Fay, Caroline,
Laura, Maarten Jelle, Sarah en Jetty. Het was heel gezellig. Volgens mij
sliep MJ alleen maar bij ons vanwege Laura . En 's avonds moesten we zelf
eten maken. En met Jordi als boots duurt het zoals gewoonlijk een uur
voordat er een half pakje aardappels klaar is. De volgende ochtend aten
we gewoon brood. Daarna braken we ons kamp af. En daarna zeilden we weer
terug in onze boten naar het echte kamp.
Tessel
Zaterdag, 15 juli 2000
We begonnen met een normaal ontbijt. Toen we klaar waren met ontbijten
gingen we een spel doen, ik weet alleen niet meer welk spel dat was.
Na het spel gingen we lunchen (lunchen is hetzelfde als ontbijten maar
dan zonder thee en ei, maar het smaakt altijd goed). We kregen te horen
dat we een spel met de Wilde Vaert gingen doen, het werd een zeilwedstrijd.
Eerst werden we door de Guus (die het natuurlijk weer deed, zoals altijd
ahum) stroomopwaarts naar de plassen gesleept.
Ik
(in de 1470) moest de eer van de nieuwe boot verdedigen. Toen ik vroeg
wanneer het tienminuten sein kwam kreeg ik te horen dat we al over 30sec
moesten starten. ******** (gecensureerd wegens grof taalgebruik), dan
maar op de gok zonder berekeningen dacht ik. Iedereen ging richting de
start, totdat ik iemand van de leiding in de Guus driftig zag zwaaien.
We kregen te horen dat we via de andere kant van de Guus moesten starten.
Met veel geschreeuw is het gelukt de boot heel door de startlijn te laten
gaan. De 6e positie van de 7 is ook weer zwaar klotn. Zoals gewoonlijk
zeilt iedereen achter de voorste boot ( de 802 in dit geval) aan omdat
iedereen altijd denkt dat zij de boeien altijd al van 100en meters afstand
zien, niet dus, ze gingen veel te ver door. Zodat iedereen weer kon inlopen.
Bij de eerste boei zag ik een boot de boei ronden, het was Jordi in de
587 hij gaf een lief kusje om te laten zien dat hij trots was dat hij
voor me lag.
Na het eerste rondje te hebben gezeild, gingen we weer naar de eerste
boei. Ik zag Jordi domme acties uithalen dus 10 minuten later lag ik voor
hem. En deze keer gaf ik hem een lief handkusje, hij vond het niet leuk
en keek mij met zo.n chagerijnige blik aan.
Toen iedereen door de finish was begon het zoals gewoon lijk in Roermond
te ... (antwoord onderaan) waar iedereen heel erg blij mee was.
's Avonds gingen we barbecuen en hoorden we ook de plaatsen van iedere
boot:
1e 802 WV (bemanning van de 801)
2e 588 WV
3e 1470 V
4e 214 WV
5e 587 V
6e 1358 V
7e 76 V
Iemand had een karretje gevonden. Ze gingen om de beurt van een heuvel
afrijden op dat karretje. Sebastiaan noemde het spel: .wie de bolste japen
ken krijgen. en Leen noemde het : wie ken er het hardst op zijn bek gaan.
Zo had iedereen zijn eigen naam ervoor. Nadat er een paar mensen flink
op hun bek waren gegaan zijn we maar gestopt. Na al deze leuke dingen
moesten we gaan slapen. En dit was het einde van deze dag.
Antwoord op raadsel: regenen.
Laurens Boot 1470
