Dit jaar dus eens geen afgekegde aanhangers of busjes met PB, maar met een relatief klein groepje een hele grote bus, die zich later dat weekend ook nog heeft bewezen als droge schuil-/hangplek!
Na een autoritje over de fijne Zeeuwse enkelbaans autowegen (alweer in de regen) kwamen we, sommigen na wat zoeken, uiteindelijk allemaal aan op het startpunt in Scharendijke. De meeste ouders waren begrijpelijk in no-time weer in de auto gesprongen om snel huiswaarts te keren. Nadat Joost, Ruud (met de hulp van Stephan
) en ondergetekende de auto hadden weggezet (en de nodige sneeuw in het gezicht op een indewindse koers hadden meegemaakt) konden we eindelijk beginnen aan onze "core business": wandelen. Hier splitsten zich de wegen van ons (de staf), de loodsen en de WV.
Na een snelle wandeling richting Burgh-Haamstede in één ruk door, om het slechte weer voor te blijven, was het tijd om bij te komen tijdens een potje poolen of klaverjassen in de eerste de beste kroeg die wel open was tijdens Goede Vrijdag in dit toch wel behoorlijk christelijke gebied. Daar kregen we tevens een mooi sms'je van de Hike-organisatie: we zouden die avond in een schuur/loods slapen i.p.v. in onze tentjes. Hulde aan het medelijden van de campingeigenaar!
Toen we via Google Maps Mobile, gprs, umts en uiteindelijk de barman er achter kwamen dat er een bowlingbaan bij de camping om de hoek zat, was de beslissing snel genomen: lekker een potje bowlen met de mannen!
En wat een geluk hadden we wij; de strikes en spares vlogen je om de oren. Na in een moordtempo ruim twee potjes in een uur gespeeld te hebben, belde de organisatie of we er 's avonds ook niet terecht konden. We moesten toch wat met het slechte weer? Na dit geregeld te hebben vertrokken we richting camping, want de maagjes van sommigen begonnen toch wat te rommelen.
Op de camping troffen we een half leeggehaalde opslagloods met dampende bordjes macaroni; heerlijk! Wat er 's avonds is gebeurd weet ik niet precies, omdat ik even weg was vanwege een telefoonincidentje, maar volgens mij was het bowlen zeer geslaagd. Daarna lekker naar bed, want de hele dag buiten lopen in deze tijd van het jaar gaat je niet in de koude kleren zitten en de meesten waren dan ook aardig moei.
De volgende dag snel ontbijten en op weg naar de bus. Helaas moest ik dit ook missen om een zekere telefoon op te halen bij de bevoegde instanties in Zierikzee. Als uitje namen we die ochtend een kijkje bij Neeltje Jans. En omdat de weg op de Oosterscheldedam in onderhoud is kon je er niet lopen en moesten we dus wel met gemotoriseerd vervoer. Bij Neeltje Jans hebben we van alles gezien en beleefd (orkaangenerator!) en ook nog eens lekker geluncht. Hierna weer terug met de bus - nu is bewezen dat je met meer dan een dozijn stafleden en loodsen kan skanken op de ska uit je mobiel in een bushokje, terwijl er ook nog wilde vaerders in gepropt staan en het stroomt van de regen!
In Burgh-Haamstede hup de bus weer uit en de lokale Appie Happie in om het broodnodige proviand voor die dag in te slaan. Niet dat we zo heel ver hoefden te lopen (hulde aan de organisatie voor die korte stukjes met het slechte weer!), want het doel van de reis was een camping vlak onder Renesse. Dit stukje hebben we maar snel gelopen, omdat het even mooi droog was en we het liefst de tenten met droog weer op zouden zetten.
Eenmaal op de camping aan het uitpuffen, kwam de organisatie eraan en besloten we de tenten de lucht in te knallen. Dit lukte droog; behalve dan bij de loodsen die natuurlijk weer op z'n elf-en-dertigst aan kwamen zakken en in de regen aan het bouwen waren. Dat alles terwijl de wilde vaert lekker toe kon kijken
. En wat een luxe camping hadden we: gratis 6 minuten douchen in een verwarmd toiletgebouw; om de hoek nog wel!
Toen iedereen gereed was om te vertrekken zijn we met z'n allen gaan eten in Renesse. Wat een lelijk commercieel centrumpje overigens! Uiteindelijk belandden zowel de wv, de loodsen als de staf bij dezelfde Italiaan, omdat al het andere ofwel dicht ofwel vol was.
Na lekker gegeten te hebben (behalve dan de mensen met tomatensoep vooraf
) zijn we weer richting de camping gewandeld. Daar wilden we de campingkroeg in gaan, maar de wilde vaert prefereerde het om naar bed te gaan (kun je nagaan hoe het er van buiten al uit zag!). Bij de tenten aangekomen bleek er een lekkere pak sneeuw op te liggen ("isolatie, alleen maar warmer!").
Ondanks de negatieve reactie van de WV hebben we het met wat stafleden aangedurfd om "De zingende DJ Ronald" met zijn 140+dB vermogen en zwaar vervormende en overbelaste speakers later alsnog te trotseren. Na het demonstratief indoen van profi-oordoppen van Laurens en het indoen van de headset van de mobiel door Sikkes ging het volume (tijdelijk) een ietsiepietsie omlaag. Niet dat de muziek er beter van werd: nog steeds dezelfde Hollandse Herrie Campingknallers Van De Eeuw. Ook dat ging tijdelijk beter nadat de dames van onze groep wat verzoeknummertjes middels een bierviltje hadden ingediend bij onze vriend Ronald. Toen bleek dat we ook nog getuige mochten zijn van een afscheid van één van de jarenlange medewerkers van de camping. Al met al een gezellige boel dus. Het werd zo onderhand tijd om te slapen...
Een goede nachtrust later (wat hebben we toch een lekkere tentjes) was het tijd om eens lekker ultralux te gaan douchen. Op weg naar de douche werd mij verteld dat toch echt alle douches door een aantal mannen van de WV bezet waren. Na wat onderzoek bleek dat ze Thomas' vermeende record van 5x achter elkaar douchen wilden verbreken. Ten eerste moet je dus na elke 6 minuten X tijd wachten tot de douche weer aan gaat en ten tweede was dit een onzin verhaal van Thomas om de jongens te stangen. Maarja, de heren waren het dus echt van plan en waren hiervoor zelfs vroeger opgestaan! Het kostte dan ook enige overtuigingskracht (en wat getier) alvorens ze hun riante positie opgaven om lange files met andere Willies en (erger nog) andere campinggasten te voorkomen.
Teruggekomen bij de tenten werd er een heus paasontbijt met gebakken eieren en spek geserveerd. Dit kampioenen-ontbijt vond gretig aftrek. Hup, tenten afbreken, alles de vrachtwagen weer in en op naar het eindpunt. Ook vanaf hier kan ik alleen vertellen over wat er het stafteam is voorgevallen en wel het volgende: Laurens had ons al geïnformeerd dat er een Subway in Renesse was, dus die moest even bezocht worden voor een uitgebreide lunch. Een aantal mensen hebben het geweten dat ze nog net dat gebakken ei of die ene tosti 's morgens naar binnen hadden gepropt
. En ja, toen konden via een kleine omweg lekker op het strand uitwaaien en voor we het wisten waren we weer op het eind-/beginpunt! De auto's weer in en op naar Gouda! Natuurlijk werd het even heel mooi weer toen we net wegreden (altijd toch?), maar zoals altijd werd het weer grauwer naarmate we dichter bij Gouda/Reeuwijk kwamen.
We waren ruim op tijd en hebben dus gelijk maar even alles uitgeladen op het landje en de tenten uitgehangen. Vervolgens terug naar "The Hill" om te sluiten en de logistieke plannen te bedenken om iedereen met z'n zut weer thuis te krijgen.
Nu is het donderdagavond en hebben we net de tenten opgeruimd. We kunnen al met al terugkijken op een geslaagd weekend, waarin het weer best wel meeviel. Op naar volgend jaar maar weer! (En hopelijk valt Pasen dan iets later, zodat we weer kunnen klagen over hoe die rugzak zo schuurt op je bezwete rug en over het feit dat je toch je zonnebril had moeten inpakken
).
